Seni ezberlemeye calisiyorum. Kendini bana birak, senden alabilecegim hicbir sey yok, hele senin haberin olmadan asla. Gözlerine dokunmak için ne kadar uzun zamandir bekliyorum biliyor musun? Ya saclarini koklamak için.
Yasemin gibi kokuyorlar... Belki de daha güzel. "Böyle kokmayi nasil basariyorsun?" derdim hep,Sende bana, "Sen koklamayi biliyorsun derdin"
Siyah saçlarin, yesil çayirlarlari animsatan göz bebeklerinle bulusunca, ne kadar romantik duruyorlar..Öyle ezberlemek istiyorum ki seni, unutmak denen sey bile hasetlensin.
Kirpiklerine baktikça rimel olup bulasmak geliyor içimden. Bir firça kadar bile sansli bulmuyorum kendimi. Yada bir çorap kadar, bir rujolmak bile düsmüyor payima.
Dudaklarina yaslanmak ne güzel olurdu. Ne güzel olurdu onlara pervasizca dokunmak...
Seni ezberlemek istiyorum. Ellerinde kimsede olmayan bir hüzün var, yüzünde yasayan her duygu ellerine de bulasmis sanki, incinmekten hiç korkmazdin sen.. Ojelerin silinmis, yarin onlari yeniden sürecegim. Kir çiçeklerini çok seversin, sana tazelerini toplamaliyim...
Daha çok sey var söylemek istedigim, ama dilime mühür vurdum sen konus diyinceye kadar.
Sadece yüregimle konusuyorum. Sadece yüregimle... Bilmem ki kitap okumami ister misin? En sevdigin sey,
boleroyu dinlerken kitap okumakti... Küpelerini çikarmislar, aradim ama komedin de degiller, yüzügünde yok,
yer yarildi içine girdi sanki. Oysa ne kadar sevinmistin sana evlenme teklif ettigim o aksam, hiç çikarmayacagina da söz vermistin. Sana sitem etmiyorum. Birak hiç degilse kendimle konusayim. Sen beni yokmus farz et.
Ne tuhaf, o kadar güzel görünüyorsun ki, sanki baska bir yerdeymisiz hissine kapiliyorum. Beni azarlamak için neler vermezdin simdi...
Keske azarlasan. Gözlerini çevire çevire bakip "Gene mi alisverisi eksik yaptin" demeni ne kadar sevdigimi bilmiyorsun.
Yada ne zaman futbol seyretsem, yüzünde beliren kiskanç ifadeye ne kadar hayran oldugumu. Sana ait bir esya gibi yanindan hiç ayrilmasam ne kadar sevinirdin kim bilir. Çok tatlisin, çok... is çikisi yine gelecegim.
Daha ne kadar idare ederler ki...Neyse sen bos ver bunlari. Keske hiçbir sorumlulugum olmasaydi, her saniyeyi seninle geçirmek çok keyifli olurdu.
Ama isteyken hep seni hayal edecegim bunu bil. Tatli tatli sarki söyleyisini, yaramaz çocuklar gibi gizlice çaldigin isliklari, kizdiginda söyledigim muzir sözleri... Ayaklarin daha sicak simdi.Yastigini da düzelttik mi tamam...
Burnundan öpmek istiyorum seni, ne kadar zarif bir durusu var, hiç bu kadar düzgün oldugunu fark etmemistim. Garip, su son birkaç aydir, seninle ilgili neler kaçirdigimi daha iyi anliyorum. Hemsire gelmek üzeredir canimin içi, birazdan annemlerde gelecek, beni merak etme, ben seninim, hep senindim zaten. Sesimi duydugunu düsünüyorum. Gözlerin kapali olsa da gördügünü...Ellerin ezberlediklerini animsiyor olmali...
Karanliktan korkmana gerek yok. Isik hep yanik kalacak.
Doktorlar bu gün olmasa da, bir gün komadan çikabilecegini söylüyor.
Onlar seni tanimiyorlar ki, ne kadar inatçi oldugunu, birbirimizi ne
kadar sevdigimizi, bir ay sonra kutlayacagimiz evlilik yildönümünü bilmiyorlar.
Onlara da hak vermeliyiz!
Burnundan öpüldün, dudaklarina degmeye kiyamadim yine...
Anasayfa 
Konu: Eşi bitkisel hayata girmiş bir erkeğin mektubu 
Cuma 22 Ağus. 2008, 14:42
